Υπάρχουν διάφοροι βιομηχανικοί τρόποι για την παραγωγή χρήσιμου PLA με υψηλό μοριακό ρυθμό. Το γαλακτικό οξύ και το κυκλικό di-theS, το γαλακτιδικό είναι τα δύο κύρια μονομερή που χρησιμοποιούνται για αυτό.
Η πιο συνηθισμένη μέθοδος δημιουργίας PLA είναι ο πολυμερισμός του λακτιδίου που ανοίγει δακτυλίου με διάφορους μεταλλικούς καταλύτες (τυπικά οκταϊκό κασσίτερο) είτε σε διάλυμα είτε ως εναιώρημα. Η αντίδραση με μέταλλο-καταλύεται τείνει να οδηγήσει σε ανάκτηση του PLA, η οποία μειώνει τη στερεοργανότητα σε σύγκριση με το υλικό εκκίνησης της βιομάζας.
Είναι επίσης δυνατή η παραγωγή PLA μέσω της άμεσης συμπύκνωσης μονομερών γαλακτικού οξέος. Αυτή η διαδικασία διεξάγεται σε θερμοκρασίες κάτω των 200 ° C, οπότε παράγεται ένα εντυπωσιακά ευνοούμενο λακτιδικό μονομερές. Αυτή η διαδικασία παράγει ισοδύναμο νερού με κάθε βήμα εστεροποίησης. Το νερό πρέπει να αφαιρεθεί είτε χρησιμοποιώντας κενό είτε μέσω αζεοτροπικής απόσταξης για την προώθηση της πολυσυμπύσεως και την επίτευξη υψηλού μοριακού ρυθμού. Ακόμη υψηλότεροι μοριακοί ρυθμοί μπορούν να επιτευχθούν με την κρυσταλλοποίηση του ακατέργαστου πολυμερούς από το τήγμα. Αυτό συμπυκνώνει ομάδες καρβλολλυξικού οξέος και αλκοόλης στην άμορφη περιοχή του στερεού πολυμερούς, αντιδρώντας για να επιτευχθούν μοριακά βάρη 128-152 kDa.
Με την πολυμερή μίγμα των L- και D-λακτιδίων, είναι δυνατόν να συνθέσουμε το άμορφο πολυ-DL-λακτόριο (PDLLA). Οι στερεοειδικοί καταλύτες μπορούν να οδηγήσουν σε ετεροτακτική PLA, που είναι γνωστό ότι δείχνουν κρυσταλλικότητα. Ο βαθμός αυτής της κρυσταλλικότητας ελέγχεται από την αναλογία D προς L εναντιομερών που χρησιμοποιούνται, καθώς και από τον τύπο του καταλύτη που χρησιμοποιείται. Η πενταμελής κυκλική ένωση γαλακτικού οξέος Ο-καρβοξυανυδρίτη (LAC-OCA) έχει επίσης χρησιμοποιηθεί στο ακαδημαϊκό περιβάλλον αντί του γαλακτικού οξέος και του γαλακτιδίου. Αυτή η ένωση δεν παράγει νερό ως συμπαραγωγικό προϊόν και είναι πιο αντιδραστικό από το λακτίδιο. Το PLA έχει επίσης απευθείας βιοσυνδεθεί, ενώ το γαλακτικό οξύ έχει επίσης έρθει σε επαφή με έναν ζεόλιθο, δημιουργώντας μια διαδικασία ενός βήματος που λαμβάνει χώρα σε θερμοκρασία που είναι περίπου 100 ° C χαμηλότερη.
